,,დედა ჩაფესვილივით რჩებოდა მათ არსებაში, იმყოფებოდა ყველაფერში, რაც ხდებოდა, სახლს გარს ერტყმოდა, როცა დანარჩენები შიგნით იყვნენ; იმ სიბნელეშიც იყო, ფანჯრიდან რომ შემოდიოდა დაღამებისას; ძილშიც, რომელიც სწრაფად მიაქანებდა დაღლილებს და რომელშიც დედა ვარსკვლავივით ციმციმებდა".